Mapa

may darating na tagsibol na hindi mo na ramdam
ang bawat taludtod ng iyong mga kanta...
na halos wala ka nang mahahawakan kundi amuhin ang iyong mga luha,
umawit at managinip pa habang ang mundo ay mahimbing;
kapagka dumating na ang panibagong bulalakaw ikaw ay maaagnas...
hindi ka naman daw umiiyak, umuulan lang ang iyong paligid
wala ka namang inuungkat dahil dalisay ang iyong pag-ibig
at kung saan man patungo ang agos ng tulang ito
na nais kung isiksik sa bawat hilatsa ng iyong buto-buto;
magugulat ang iyong mundo sa pagkadapa ng anino ko
gayunpaman, umaawit pa rin ang hinaing ko sa lugmok na katawang ito
paano ba tayo magtatagpo sa yumaong mapang ito,
gayong hindi ko pa nababasa kahit pabalat ng iyong libro?
marami akong nakita sa mata ng aking kaluluwa
at halos lahat ay hindi matangggap ng aking sikmura
ang mga nilalang na ito ang pag-ibig ko!
at hindi ko alam kung kailan ko isusuko sa iyo ang lokasyon ko sa mapang ito;
o baka hindi na tayo magtagpo
malulungkot ako, malulungkot ako
ngunit bago pa man dumating ang tinadhanang tagsibol
ako ay aawit at mananginip;
at magiging masaya - kapiling ka